راستی نظر هم بدین حتما
اگه آمار نظرات زیاد باشه و بدونم که خوشتون میاد بازم براتون از این دانلودا می ذارم
با سبک پیانویی بین chopin و george winston ، دیود نیوو
آهنگهایی می نوازد که قلب را سمت موسیقی بی کلام می کشاند. شاید نگاهی
نوای قلب که می گوید آن بهترین است زمانی آنها موسیقی هایشان رو همانند
عشقی فراموش نشدنی توصیف می کنند.
موسیقی دیوید مارا به بیابان ایده موسیقی می برد که شنونده را به کاووش
می کشد. خیلی جالب است ، اگر شما از دیوید درباره پیشینه موسیقیش بپرسید
وقتی او از پیشینه موسیقی پیانویش می گوید. شما را ممکن است متعجب سازد.
او در دهه ۸۰ بزرگ شده که جوانان تحت تاثیر شدید موسیقی راک قرار داشتند هنرمندان بزرگی چون راش ، پینک فلوید ، کانزانس. دیوید موسیقی راک را به عنوان یک حرفه در طول سالها در کالج خود پیگیری می کند، کیبورد را هم برای تعدادی از garage bands می نواخت.
تا زمانی که هم اتاقیش به او موزیک های پیانو Winston را معرفی می کند. او شروع می کند به نظر دادن حرفه ایی همانند پیانست. قبل از شنیدن موسیقی جورج وینستون نظر من این بود که موسیقی پیانو سولو بیشتر از موسیقی کلاسیک پیشرفت نکرده است. یک فرمی الز موسیقی که من هر گز با اون رابطه برقرار نکردم.
سبک امپرسیونیستی وینستون سبکی بود که در آن زمان بر خلاف تمام موسیقی هایی بود که من شنیده بودم. هم اتاقی من موسیقی های وینستون را همیشه اجرا می کرد. در نتیجه من شروع به نواختن پیانو کردم و هرگز آن را متوقف نکردم.
در سال ۱۹۹۲ دیوید اولین آلبوم خودش را با عنوان "برج" منتشر کرد. در
زمان ضبظ این آلبوم به گروه های دوره رونسانس خیلی گوش می داد.او متعقد است
که صدای پیانو خیلی شاعرانه ، هنرمندانه ، عاشقانه می باشد. دیوید آلبوم
"برج" را از طریق نامه الکترونیکی منتشر کرد. طرفداران اندکی برای خود جمع
کرد که در حال گسترش بودند.
تلاش های او در نهایت منجر به پروژه ی بعدی او بنام "زمانی که درختان
خوابند" در سال ۱۹۹۵ شد. از آن زمان آلبوم های زیادی منتشر کرده است.
سلام
قطعه پیانو عالیییییییییی بود...
ممنون که همراه با توضیحات مفید موفق باشی.....
سلام.
کارای دیوید حرف نداره بیسته بیسته.
قابل شما رو نداشت